تفاوت فیتنس با بدنسازی؛ تفاوت های اصلی کدامند؟ - مجله جغتای

خبرنگاران | سرویس ورزش - اگرچه فیتنس و بدنسازی در نگاه اول مشابه اند، اما تفاوت هایی باهم دارند. تاریخچه بدن سازی از سال 1960، زمانی که ورزشکاران جماهیر شوروی از هورمون تستسرون برای رشد ماهیچه استفاده کردند، آغاز می گردد. البته در بدنسازی لزوما از استروئید ها استفاده نمی گردد و می تواند ورزشی کاملا طبیعی مانند فیتنس باشد. در ادامه با 5 تفاوت اصلی فیتنس با بدنسازی آشنا می شوید.

فیتنس یعنی ایجاد یک شرایط سالم جسمانی که از ورزش و تغذیه مواد سالم حاصل می گردد. تمرینات هوازی نقش مهمی در فیتنس دارند.

بدنسازی یعنی انجام ورزش های باوزنه که در بازه های زمانی تعیین (ست) تا سر حد توان، عضلات را درگیر می نماید. افزایش حجم، قدرت و توان عضلات در استراحت پس از تمرین ایجاد می گردد.

نگاهی کلی به تفاوت فیتنس با بدنسازی

اصلی ترین تفاوت این است که در فیتنس احتیاجی به وزنه برداری نیست. اساسا وزنه برداری با کشیدن و هل دادن وزنه های سنگین مرتبط است و همین امر موجب رشد سریع عضلات و در نهایت باعث افزایش قدرت عضلانی می گردد. طبق یک قاعده کلی وزنه برداری راه نسبتا آسانی برای عظیم کردن عضلات است. بدن سازان معمولا وزنه زدن را آنقدر تمرین و تکرار می نمایند که دیگر نتوانند یک بار دیگر وزنه را بلند نمایند، در نتیجه در زمان بازیابی قدرت، عضلات قوی تر می شوند. بدنسازان همواره به عنوان مردان قدرتمند با عضلات عظیم دیده می شوند؛ اما هدف فیتنس فعال بودن، حفظ سلامتی و روی فرم ماندن است. فیتنس چیزی نیست جز سوزاندن کالری های اضافی روزانه برای حفظ تناسب اندام. بدنسازی یک راه برای زیاد کردن وزن است؛ در حالیکه فیتنس لزوما به رشد عضلات نمی پردازد. به طور کلی مردان علاقه مند به بدنسازی و بانوان علاقه مند به فیتنس هستند. تفاوت فیتنس با بدنسازی را می توان در قالب 5 موضوع زیر عنوان کرد:

1. فیتنس به تمرینات روزانه اساسی احتیاج ندارد

یکی دیگر از اصلی ترین تفاوت های فیتنس با بدنسازی در میزان فعالیت ورزشکار است. یک جلسه بدنسازی گاهی بیش از 2 ساعت طول می کشد، اما یک جلسه فیتنس حدودا 45 دقیقه طول می کشد. در تمرین های بدنسازی؛ وزنه برداری برجسته تر است و بدنساز ها اغلب تمرینات هوازی انجام نمی دهند، اما در فیتنس ورزش های هوازی بیشتر است و خیلی کمتر وزنه می زنند. فیتنس یک راه عالی برای خلاص شدن از استرس بعد از یک روز سخت و پر جنب و جوش است. بدنسازی مستلزم تمرینات طولانی مدت مانند 4 یا 5 بار تمرین درهفته است، اما فیتنس تمرینات کمتری را با نیرو و کوشش کم انجام می دهند.

2. بدنسازان پروتئین زیادی مصرف می نمایند

پروتئین نقش مهمی در بدنسازی دارد. بسیاری از بدنسازان برای افزایش توده عضلانی از نوشیدنی های پروتئینی و ماهی و گوشت سفید استفاده می نمایند. فیتنس به طور کلی به معنای تناسب اندام است و به مصرف تغذیه خاص برای روی فرم ماندن احتیاجی نیست و افراد برحسب ساختار بدن و نوع متابولیسم از پروتئین ها استفاده می نمایند. فیتنس بیشتر روی خوردن غذای سالم، سالاد، سبزیجات، میوه تمرکز دارد. کسانی که فیتنس انجام می دهند بیشتر به دنبال کاهش چربی هستند.

3. بدنسازی به رشد عضلات می پردازد و فیتنس به کشش عضلات

بدنسازان معمولا با وزنه زدن به دنبال شکل دادن مناسب به بدن هستند. بدنسازی مربوط به ماهیچه سازی در نواحی بازو، ساعد، پاها، قفسه سینه و پشت است، اما فیتنس به رشد عضلات مربوط نمی گردد و به حفظ قدرت عضلات با انجام تمرینات ورزشی به جز وزنه برداری می پردازد. تناسب اندام شامل انجام فعالیت فیزیکی عمدتا به وسیله کشش عضلات است، اما نه هر عضله ای. فیتنس اساسا به منظور قوی شدن ماهیچه های شکم و شکل گیری عضلات پا انجام می گردد در این حالت عضلات قوی می شوند، اما نه خیلی برجسته مانند عضلات بدنسازان. بدنسازی به عظیم کردن عضلات و فیتنس به حفظ شکل مطلوب بدن حالتی بین چاقی و لاغری می پردازد.

4. کالری دریافتی

تفاوت فیتنس با بدنسازی را می توان با توجه به میزان دریافت و مصرف کالری درک کرد. فیتنس بیشتر با کاهش وزن و چربی سر و کار دارد بنابراین رژیم غذایی آن ها حداقل مقدار کالری را در برمی گیرد. البته این رژیم غذایی به ساختار خاص بدن هرکس و نوع متابولیسم او بستگی دارد. اما بدنساز ها برای تبدیل چربی به ماهیچه از مقدار کالری بیشتری استفاده می نمایند. فقط در زمان مسابقات، بدن سازان برای لاغر به نظر رسیدن درصد زیادی از چربی و کالری را حذف می نمایند، اما در فیتنس، افراد تمام سال را لاغر و روی فرم هستند. بدن ساز ها از مکمل های زیادی برای بالابردن قابلیت های عضلات استفاده می نمایند. عادت های غذایی سالم در فیتنس بسیار اهمیت دارد. آن ها از مکمل های طبیعی جایگزین که تامین کنتده قدرت بدنی و حفظ سلامتی هستند استفاده می نمایند.

5. مکمل ها

با وجود اینکه هیچ قانون مکتوبی در این زمینه وجود ندارد، اصولا، بدنسازان مکمل های غذایی بیشتری نسبت به فیتنس کاران مصرف می نمایند. این کار به افزایش ظرفیت عضلات برای سنگین تر کار کردن یاری می نماید. اما در ورزش فیتنس، رعایت عادت های غذایی سالم لازم است. در ورزش فیتنس بر مصرف مواد غذایی سالمی تمرکز می گردد که قدرت و سلامت کلی بدن را افزایش می دهند. اما این بدان معنا نیست که ورزشکاران فیتنس از مکمل ها استفاده نمی نمایند. آن ها در مقایسه با بدنسازان کمتر به مصرف مکمل توجه دارند.

به نظر شما تفاوت فیتنس با بدنسازی در چیست؟ آیا اعتقادات شما با موارد ذکر شده همخوانی دارد؟ در غیر این صورت، نظرات و پیشنهادات خود را در انتهای این مقاله در قسمت ارسال نظر با ما به اشتراک بگذارید.

برگرفته از: gymflow100