خانه های خالی که با اخذ مالیات پُر می شوند! - مجله جغتای

به گزارش خبرنگار ،کلیات طرح قانون پر ماجرای مالیات بر خانه های خالی که چند وقتی است که در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده ولی جزئیات آن برای آنالیز مجدد به کمیسیون مالی برگشته و حالا باید منتظر ماند و دید آیا این قانون برای اجرا به تصویب می رسد.کارشناسان مالی با دیدگاه های مثبت و منفی تبعات اجرایی شدن قانون مالیات بر خانه های خالی را رصد و تحلیل می نمایند. بعضی معتقدند اجرای این قانون بازار مسکن را از اشفتگی این روزها نجات می دهد و بعضی دیگر از کارشناسان بر این باورند درباره آن گزافه گویی شده و باید انتظارات را کاهش داد.

روانشادنیا کارشناس حوزه مسکن در گفت وگو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه مالی خبرنگاران، با اشاره به طرح مالیات بر خانه های خالی اظهار کرد: مالیات بر خانه های خالی موضوع مهمی است که با توجه به طرح مجلس پشتوانه قانونی هم دارد. اما اجرای آن با موانع جدی روبرو است.

او ادامه داد: یک از نکاتی که در نقد به این قانون مطرح شده این است که مالیات برخانه های خالی در صورتی که مالیات بر عایدی سرمایه و مسکن را همزمان در قالب یک لایحه جامع مانند اصلاح قانون مالیات ها اعمال نکنیم، به نوعی باعث فرار سرمایه ها از بخش مسکن می گردد و با توجه به اینکه سرمایه گذاری در بخش مسکن در سال های گذشته فرایند کاهشی داشته است، این موضوع به نوعی تهدید محسوب می گردد.

روانشادنیا گفت: احصا یا شناسایی واحدهایی که مشمول مالیات بر خانه های خالی می گردد کار دشواری است و غیر منطقی بوده که کسی واحدی را اجاره ندهد، بسیاری از این واحدها ممنوعیت حقوقی یا فنی دارند برا یاینکه کسی در آن سکونت پیدا کند.

این کارشناس مالیاتی گفت: موضوع مهمی که باید مد نظر داشت این است که بسیاری از قوانین امکان ایجاد فضای زیر زمینی و فرار مالیاتی و فسادهای متعدد مالی را فراهم می نماید. که لازمه آن وجود زیر ساخت های مناسب اطلاعاتی از سایر بخش های مالی کشور است که شفافیت لازم را در این حوزه ها طلب می نماید.

روانشادنیا توضیح داد: به نظر می رسد عظیم نمایی درباره آثار اجرای قانون مالیات بر خانه های خالی انجام گرفته است که در حال حاضر این تصور در جامعه وجود دارد که اگر این قانون اجرا گردد تاثیرات بسیار جدی و مشخص نماینده ای در کاهش قیمت مسکن خواهد داشت.

این تحلیلگر مسائل مالی توضیح داد: با توجه به موانعی که وجود دارد این موضوع نتواند اثر کاهشی قابل توجهی در بازار مسکن بگذارد. و تاکید بیشتر بر تاثیر فراوان این قانون و درواقع برجسته کردن ابعاد آن باعث می وشد دو اتفاق بیفتد، اول اینکه از تکالیف اصلی که مهنم ترین آن افزایش فراوری مسکن از 400هزار واحد فعلی به 800 هزار واحد در سال دور شویم.

او ادامه داد: وقتی مردم مشاهده نمایند که این قانون با وجود اجرایی شدن آثار مثبتی برایشان نداشته است، می تواند منجر به تشدید فضای روانی و التهاب بازارگردد، همچنین به نتایج دلخواه در راستای اجرای قانون مالیات بر خانه های خالی نخواهیم رسید. معتقد هستم باید دیدگاه منطقی نسبت به این موضوع داشت و انتظارات را از قانون مالیات بر خانه های خالی درحد معمول داشت که بعدها با عدم اجرا یا نرسیدن به نتایج مطلوب جامعه دچار سرخوردگی نگردد.

این تحلیلگر مسائل مالی در انتها با توجه به تاثیر گذاری این قانون یاد آور شد: در حال حاضر برای حل مسئله مسکن راه حلهای زیادی داریم که قانون مالیات بر خانه خالی بخش کوچکی از این پازل بزرک است که در صورتی که در کنار باقی ابزارها و روش ها قرار بگیرد می توانداثر گذار بوده و آثار مطلوبی بر جامعه و بازار مسکن داشته باشد.

اما پروین پور دیگر کارشناس مالی در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه مالی خبرنگاران،با رویکردی مثبت در مورد قانون مالیات بر خانه های خالی می گوید: نکته منفی در این قانون نمی بینم و در صورت تصویب در مجلس اقدام خوبی در جهت سروسامان دادن به بازار مسکن است. معتقد هستم اجرای این قانون باعث کاهش قیمت مسکن خواهد شد.

او ادامه داد: زیرا عرضه مسکن اتفاق می افتد، زیرا خانه های خالی به بازار مسکن عرضه می شوند.بدون اینکه ساخت وسازی انجام گردد، قیمت واحدهای مسکونی در سراشیبی قرار خواهند گرفت.

پروین پور گفت: در حال حاضر در شهر تهران حدود 500هزار خانه خالی وجود دارد، در صورت عرضه این خانه ها در بازار مسکن شوک قیمتی مناسبی به بازار وارد می گردد؛ و قیمت را کاهش می دهد، البته به شرطی که به طور صحیح اجرا گردد و نرخ بازدارنده داشته باشد.

این کارشناس مالی یادآور شد: آنقدر بازدازنده باشد که صاحب خانه های خالی به سودش نباشد خانه را خالی نگه دارد؛ که درصورت خالی بودن خانه ضرر کند و درنتیجه مجبور به اجاره واحد های مسکونی گردد.

این تحلیلگر مالی در انتها با اشاره به راه حل های بازدارنده در مورد نحوه اجرای قانون مالیات بر خانه های خالی توضیح داد: اجرای به عنوان مثال 20 درصد قیمت ملک سالیانه بهرای مالیات می تواند مناسب باشد. به این معنا که یک واحد مسکونی به ارزش یک میلیارد باشد 200میلیون مالیات به صورت روزشمار یعنی تقسیم بر 365 روز گرفته گردد و روزانه محاسبه گردد تا ثروت های ملی به این طریق هدر نگردد.

سیاست مالیات بر خانه های خالی به معنای واقعی کلمه برای نپرداختن مالیات طراحی شده است؛ بدین معنا که با تنظیمی بودن این مالیات باید مالکان واحد های خالی انگیزه کافی را برای فروش و اجاره ملک خود به دست آورند تا خانه هایشان خالی نماند تا دیگر احتیاج به پرداخت هیچ مالیاتی نباشد. بر اساس مطالعات اجرا شده کشور های مختلف برای جلوگیری از افزایش تعداد خانه های خالی، از راهبرد اخذ مالیات بهره برده اند. به عنوان نمونه در ونکوور کانادا پس از تصویب مالیات بر خانه هایی که بیش از 6 ماه از سال خالی هستند، از سال 2017 تا 2018 تعداد املاک خالی 15 درصد کاهش یافته است.

گزارش های منتشر شده نشان می دهد که مالکان این واحد های خالی در شهر ونکوور برای پرداخت نکردن مالیات، بیش از نیمی از خانه های موجود را اجاره داده اند. همچنین در موردی دیگر در شهر اوکلند، مالیات مشابهی ایجاد شد که برای تأمین هزینه های خدمات بی خانمان ها و استفاده در سایر فعالیت ها به کار خواهد رفت. بر اساس این تصمیم سالانه 3 هزار دلار از آپارتمان هایی که کمتر از 50 روز در سال استفاده می شوند؛ مالیات اخذ خواهد شد و مقامات شهر تخمین زده اند که مالیات بین 6.5 تا 10.5 میلیون دلار در سال درآمد ایجاد خواهد نمود.

مطالعات یک محقق بریتانیایی نشان می دهد مناطقی که خانه های خالی در آن وجود دارند؛ گرانتر از مناطقی هستند که ساکنان آن ها به صورت تمام وقت در خانه های خود سکونت دارند و همین موضوع عاملی برای تشدید شکاف طبقاتی بین اقشار جامعه است. یافته های این محقق نشان داد در بعضی از محلات لندن مانند کنزینگتون و چلسی، ارزش هر خانه خالی حدود 21 میلیارد پوند (27 میلیارد دلار) بوده است و در مجموع حدود 123 میلیارد پوند سرمایه در خانه های خالی این مناطق حبس شده است.

بر اساس برآورد این محقق در انگلستان و ولز، حدود 39- 47 درصد از مردم در مناطق با خانه های خالی بیشتر و البته گران زندگی می نمایند. آنالیز 340 هزار خانه خالی نشان داد که متوسط ارزش این واحد ها 363 هزار پوند بوده که این میزان حدود 18.5 درصد از متوسط ارزش یک خانه معمولی (306 هزار پوند) گرانتر است. در تحقیق انجام گرفته راه حل کاهش قیمت مسکن و بهبود شرایط خانه دار شدن را افزایش عرضه و کاهش تقاضا عنوان نموده است که این امر با اخذ مالیات بر خانه های خالی قابل تحقق است.

با مستندات ارائه شده همچنین توجه به تجربه کشورهای توسعه یافته در زمینه اجرای مالیات بر خانه های خالی البته با در نظر دریافت فاکتورهای سرزمینی امید است اجرای این قانون بتواند التیامی بر بازار پرتورم این روزهای مسکن بوده و دغدغه مستاجرانی که رقمی میلیونی در کشور دارند را در یافتن سرپناهی مناسب کاهش دهد.