دیگر نگران تشخیص فساد در مواد غذایی نباشید ، مشخص سلامت گوشت و ماهی با نانوحسگر گرافنی
به گزارش مجله جغتای، نانوحسگر گرافنی برای تعیین سلامت و ایمنی مواد غذایی به ویژه گوشت و ماهی، ساخته شد که با حساسیت بالا قادر به تعیین فساد در مواد غذایی است.
به گزارش گروه فناوری خبرنگاران، سازمان غذا و داروی آمریکا وجود 50 ppm هیستامین در ماهی را به عنوان حد فساد معین کرده است، این در حالی است که نانوحسگری که در دانشگاه آیوا ساخته شده قادر به تشخیص 3.41 ppm هیستامین است که این رقم بسیار کمتر از مقداری است که سازمان غذا و دارو معین کرده است؛ بنابراین می توان از این حسگر برای معین میزان هیستامین در مواد غذایی استفاده کرد.
اما چرا هیستامین مهم است؟
هیستامین یک ماده حساسیت زا در بدن است، اما در حین فساد مواد غذایی نیز تولید می شود؛ بنابراین می توان از این ماده برای معین ایمنی مواد غذایی استفاده کرد. اما اندازه گیری مقادیر کم هیستامین کاری چالش برانگیز است، برای حل این مشکل پژوهشگران دانشگاه ایالتی آیوا با استفاده از چاپگر آئروسل با قدرت تفکیک بالا روی سطح اقدام به ساخت این حسگر کردند.
این حسگر با استفاده از فناوری چاپ روی سطح یک فیلم پلیمری انعطاف پذیر چاپ می شود. برای تشخیص، از گرافن و آنتی بادی استفاده شده است. آنتی بادی هایی که قابلیت به دام اندازی هیستامین را دارند، روی سطح گرافن قرار داده می شوند. با اتصال شیمیایی آنتی بادی روی گرافن، این ساختار می تواند هیستامین را به دام اندازد. بعد از گیرافتادن هیستامین راستا حرکت الکترون مسدود شده و مقاومت الکتریکی بالا می رود که با اندازه گیری میزان تغییر مقاومت می توان وجود هیستامین را تشخیص داد. البته این حسگر تنها برای ایمنی غذایی ماهی نیست، باکتری ها در مواد غذایی هیستامین تولید می کنند بنابراین این حسگر می تواند برای بررسی سلامت غذا هایی که طولانی مدت مانده اند، استفاده شود. برای مثال تنها با تغییر آنتی بادی روی حسگر گرافنی، می توان باکتری سالمونلا، سرطان و انواع بیماری ها نظیر آنفولانزا را تشخیص داد.
جاناتان کلاسون، از محققان این پروژه گفت: این حد از قدرت تفکیک بسیار مهم است، هر قدر که بتوان الکترود های کوچکتری چاپ کرد، حساسیت زیست حسگر افزایش بیشتری پیدا می کند.
نتایج این پروژه در قالب مقاله ای با عنوان Aerosol-jet-printed graphene electrochemical histamine sensors for food safety monitoring در نشریه 2 D Materials به چاپ رسیده است.
منبع: خبرگزاری دانشجو