واکنش شاعران به سخنان عجیب اشرف غنی، ما دو تن شاخه های یک بیدیم - مجله جغتای

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرنگاران، اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان، در اظهاراتی قابل تأمل زبان فارسی را در انحصار افغانستان دانسته و ایرانیان را به نوعی سارق خطاب نموده است. صحبت های او واکنش های متعددی را در جمع فارسی زبانان داشته است. جامعه فرهنگی و ادبی دو کشور در سال های گذشته کوشش نموده اند تا با در نظر دریافت اشتراکات، مرزهای ساخته شده میان دو ملت همزبان را کمرنگ تر نموده و در وطن واحدی به نام وطن فارسی جمع شوند، با وجود این گاه و بیگاه این کوشش ها توسط اهل سیاست کمرنگ تر شده است.

موسی عصمتی، از شاعران روشندل مشهدی، در ادامه واکنش ها نسبت به سخنان اخیر رئیس جمهور افغانستان، این یادداشت کوتاه را در اختیار خبرنگاران قرار داده است:

ما دوتن شاخه های یک بیدیم

تا زمانی که باد و طوفان هست

قلب ما تا همواره گلشهر است

دل ما لعلی از بدخشان هست

مولوی تا همواره خواهد بود

بلخ، وقتی که در خراسان هست

مولوی را بگو که بعد از این

نی اگر نیست، این نیستان هست

در طی روزهای گذشته ما شاهد دو اظهارنظر از دو مقام عالی رتبه سیاسی ایران و افغانستان بودیم. دو کشور همدل، دو کشوری که در حوزه وطن بزرگِ فارسی جای دارند. اگر خطوط فرضی سیاسی را در نظر نگیریم به نقطه ای می رسیم که می توانیم همدیگر را وطندار بنامیم. این دو اظهار نظر که باعث واکنش های زیادی از دو طرف شد، نشان داد اصحاب فرهنگ و هنر بسیار جلوتر از سیاست پیشگان گام بر می دارند و این نوید بخش روزهای روشن برای جامعه فارسی زبانان است و کاش این حساسیت ها که عمدتاً حاکی از همگرایی و همدلی اهالی وطن بزرگ فارسی بود باعث گردد سیاست مداران محترم این گستره پهناور، کمی در بیان نظراتشان سنجیده تر عمل نمایند تا هیچ گاه شاهد رنجش خاطر هموطنان فرهنگی در دو طرف مرزهای سیاسی نباشیم.

جعفر رسول زاده، از شاعران کشور، نیز با سروده ای به این سخنان واکنش نشان داد:

شکوهمند زبان پارسی

چون رشته مروارید بایسته به زیبایی

آراسته وطناز هرواژه رویایی

ای مهر سرافرازان افراشتهتر مانی

چون آینه خورشیدروز نظرآرایی

ای باغ کهن هر روز شیرین دهنی داری

هر ذائقه بپسندد هردست که بگشایی

ای پاک زبان ما ای پارسی شکر

میراث نیاکانی درحکمت و دانایی

شایسته ترین فرهنگ در روح تو سرشاراست

باشوق دل انگیزی دراوج همآوایی

توسکه صاحب جم درکشور اندیشه

شاهان بتو بالیدند درقدروهم افزایی

آوازه تو رفته است آنسوتر دریاها

آراسته وسخته باشیوه پویایی

درپرده عروس بکر دل بردی ودل دادی

تو خواستنی بودی تن جایی ودل جایی

مردان غیور ایل دررزم رجز خواندند

آن روز که دشمن ها کردند صف آرایی

تو زنده بمان هرچند دوران نفس گیری است

ای حال وهوای عشق ای روح شکوفایی

ای پارسی ای باران ای همهمه امواج

ای آبی آرامش درماندن دریایی

بیگانه چه سردارد تا پای تو بگذارد

حیرت زده افتاده گم نموده شکیبایی