حاج رضایی: برنده واقعی دربی کسانی بودند که بازی را ندیدند، کاش داور با خواهش و تمنا کارش را پیش نمی برد - مجله جغتای

امیر حاج رضایی در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرنگاران در خصوص دربی روز شنبه که با تساوی بدون گل به سرانجام رسید، گفت: واقعا انتظار بازی به این شکل را نداشتم و همه چیز آن بد بود. بازی روز شنبه و در یک ساعت نامناسب برگزار گردید و تماشاگر هم که در استادیوم نداشتیم. اینها از تمام جاذبه های فوتبالی دربی که درست یا غلط برای طرفداران اهمیت زیادی برخوردار است، کاسته بود.

وی اضافه نمود: درون زمین هم چیزی نمی دیدیم و تقارن دربی تهران و دربی لندن (ملاقات چلسی و وستهام) به نوعی آدم را به فکر فرو می برد. هرچند این قیاس درستی نمی تواند باشد اما اگر نام آن مسابقه دربی بود، باید نام دیگری برای این دربی انتخاب می کردیم. در خصوص مسائل فنی و نوع تاکتیک تیم ها نمی توانیم هیچ صحبتی داشته باشیم و جای هیچ حرفی باقی نماند.

پیشکسوت فوتبال با اشاره به مباحث مربوط به داوری این مسابقه که محل اعتراض دو تیم بود، عنوان نمود: در خصوص داوری مسابقه، مظفری زاده که از داوران برجسته کشور است، نظر کارشناسی اش را گفت و در خصوص هر دو صحنه حساس بازی صحبت کرد. من داور نیستم، واقعیت این است که داوری یک بحث جداگانه در فوتبال است و صرف اینکه من مربی هستم یا فوتبالیست بوده ام، نمی توانم حتما اظهارنظر درستی در این خصوص داشته باشم مگر آنکه یک صحنه کاملا آشکار و درست باشد.

حاج رضایی ادامه داد: با این حال شخصا دوست داشتم داور اقتدار بیشتری داشت و با خواهش و تمنا کارش را پیش نمی برد. من این اقتدار را در فغانی دیدم که خیلی محکم و قرص کارتش را درمی آورد و به بازیکن نشان می دهد. در خصوص قضاوت بازی صحبت نمی کنم، اما همانطور که گفتم اگر داور اقتدار بیشتری داشت نیمکت نشینان دسته جمعی به زمین حمله نمی کردند.

وی توضیح داد: داور همراه با قانون به زمین می رود و ابراز قانونی اش، کارت هایش هستند. اگر چیزی را برخلاف قانون دید باید خیلی مقتدرانه و حالت رادیکال عمل کند ولی چنین چیزی را در دربی ندیدیم. یک مسئله اساسی که می توانست داور را تحت فشار قرار دهد و آن تماشاگران بودند، در این مسابقه در استادیوم حضور نداشتند. اگر تماشاگر بود شرایط دشوارتر می شد. داوری که اقتدار دارد خیلی راحت افراد را سر جایشان می نشاند و به نام های بزرگ و کوچک کاری ندارد.

این پیشکسوت فوتبال با اشاره به درگیری های خارج از زمین دو باشگاه اظهار داشت: بخشی از مسابقه به داوری ارتباط داشت که مسابقه را سردتر از همیشه کرد، موضوع دیگر هم بیانیه هایی است که آنها دائما صادر می نمایند. درست یا به غلط، این دو تیم نورچشم فوتبال مملکت ایران هستند؛ تنها تیم هایی که 30 مسابقه شان پخش زنده دارد، در حالی که مسابقات سایر تیم ها نهایتا از شبکه استانی پخش می گردد. بارها و بارها پای صفحه تلویزیون می آیند و همیشه هم در زمینه های مختلف شاکی هستند.

حاج رضایی یادآور شد: نمی گویم همه چیز درست است و صدای اعتراض شان نباید شنیده گردد ولی وقتی اعتراض بیش از مقدار می گردد اثرش از بین می رود. آنها گاهی اوقات در زمینه هایی که به آنها ارتباطی ندارد هم دخالت می نمایند. مثلا می بینیم که دروازه بان می گوید صحنه پنالتی را از درون دروازه دیده یا اعتراض روی نیمکت بیش از مقدار می گردد. این مسائل باعث شده شما لذت یک فوتبال ناب را از دست بدهید. در داخل زمین هم آنقدر محافظه کاری حاکم بود که فوتبالی دیده نشد.

وی گفت: چیزی که از تلویزیون دیدیم اصلا حس خوبی به ما نداد. متاسفم یک مسابقه که برای همه اهمیت دارد و باید درس هایی از فوتبال به جامعه فوتبال منتقل کند، هیچ چیزی ندارد. برنده واقعی این بازی کسانی بودند که وقتشان را تلف نکرده و بازی را ندیدند. در دوران ما تلویزیون فیلم هایی از کمدین های صامت نشان می داد. یکی از آن شخصیت ها در سینمای صامت با زیرنویس می گفت خیلی تلویزیون را دوست دارم و برایم آموزنده است، چرا که وقتی تلویزیون روشن می گردد، فورا می روم، کتاب می خوانم و چیزی یاد می گیرم. به عقیده من گروهی که بازی را ندیدند برنده این بازی بودند.